Vloer, putten en historische wc-bril opgegraven bij Bartókplein

Betonnen pilaren lopen dwars door de vindplaats.

Archeologen hebben bij opgravingen aan het Bartókplein deze week woonsporen uit ongeveer 1200 aangetroffen. Daarnaast hebben onder meer een vloer, een beerput en een waterput uit rond 1600 gevonden. Een groep archeologen van de gemeente en archeologisch bureau ADC zijn sinds deze week op deze plek vlak voor de Rozet aan het graven.

Archeologe Hanneke van Engeldorp Gastelaars van ADC wijst op een vloer van stevige, vierkante bakstenen. “Dat was de vloer van de kelder”, vertelt ze. “De stenen zijn waarschijnlijk hergebruikt en komen uit pakweg 1400. Die keldervloer is later, zo om en nabij 1500 of 1600 gebouwd.” Huizen van die leeftijd hebben tot halverwege de twintigste eeuw op deze plek gestaan.

WC-bril

Iets lager, vlak achter de vloer ligt een waterput. Aan de andere kant van de vindplaats is een collega bezig met een andere put uit te graven. “Dat is een beerput geweest”, weet Van Engeldorp Gastelaars. “We hebben zelfs een houten plank met een gat erin gevonden, die daar bovenop heeft gelegen.” Een soort wc-bril, dus. Helaas is die al ingepakt ter bescherming tegen weersinvloeden. “Dat soort dingen zijn tot in de jaren 50 gebruikt”, vult een toeschouwer aan.

Die toeschouwer blijkt Wim Schennink te zijn, bestuurslid van Vereniging van Vrijwilligers in de Archeologie (AWN). “Hier vlak achter liep de stadsmuur. Die stond net op de klei”, legt hij uit. “We zitten hier op de grens van het zand van de stuwwallen uit de ijstijd en de klei van de Rijn.” Hij wijst op een grote kei. “Dat is een zogeheten eindmorene, die door het ijs vanuit het Noorden tijdens de ijstijd deze kant is opgeduwd.”

Sint-Jansbeek

Bij de woonsporen uit rond 1200 moet ik vooral aan potscherven denken. “Die zijn het mooist; ze vertellen veel”, zegt Schennink gepassioneerd. Archeologe Van Engeldorp Gastelaars zegt dat vlak achter de putten een soort sloot heeft gelopen. Was dat de Sint Jansbeek? Daar kan ze nog niet met zekerheid antwoord op geven. “In elk geval niet de natuurlijke loop van de beek”, weet ze.

Dwars door de vindplaats staan nog een paar pilaren van het gebouw dat net is afgebroken. “Er zijn indertijd gaten geboord, die volgestort zijn met beton. Dat betekent dat het met de verstoring van de archeologische resten meevalt. Naast deze poeren is nog heel veel te vinden, denken we.” Het team archeologen werkt nog drie en een halve week verder op deze vindplaats.

Dit artikel verschijnt ook op Ik hou van Arnhem.